4-DÎN PERWERDEYA FITRATÊYE! – DİN FITRATİ TERBİYE ETMEKTİR!
-1فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (سورة الروم (30:
Tu berê xwe bide dînê pak û rûyê xwe ji hemû hizr û baweriyên ne durust wergêre û xwe bi dînê îslamê bigre ku Ellah Teala mirov li serê aferandine. Ji aferandina Ellah Teala re guhertin tune ye. Ha ev e dînê rast û durust lêbelê, pirên mirovan nizan in.
Sen yüzünü dosdoğru bu dine, Allah’ın insanları yarattığı fıtrata çevir[*]. Allah’ın yarattığının yerini tutacak bir şey yoktur. İşte sağlam din budur. Ama insanların çoğu bunu bilmezler.
-2صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ (سورة البقرة (138:
Xwe bi rengê Ellah Teala birengînin (xwe bi dînê Xwedê Teala bigrin). Ma ji bo mirovan ji rengê (dînê) Ellah Teala delaltir çi heye? Û em her jê re îbadetkar in.
Allah’ın boyası (ile boyan). Allah’ın boyasından daha güzel boyası olan kimdir? Biz ancak O’na kulluk ederiz.
-3وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (سورة يونس(105:
“Hanîf olarak yüzünü dine çevir; sakın müşriklerden olma” diye emrolundum.
105- Bi Xwedayekdêrî berê rûyê xwe bide dînê heq û nebe ji muşrikan!
-4إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (سورة الأنعام :79(
Bi rastî, min berê xwe ji dil da wî Xwedayê ku asîman û zemîn ji tuneyî aferandine, ez hîç jî ne ji muşrikanim.”
“Ben bir hanîf olarak yüzümü gökleri ve yeri yaratana döndürdüm. Müşriklerden değilim ben.”
-5ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (سورة النحل(123:
(Ya Muhammed!) Paşê me peyxam da te ku bide pey ola Îbrahîm, ya tewhîdê û ew bi xwe jî ne ji muşrikan bû.
Sana da şunu vahyettik: “Hep doğruya yönelen ve müşriklere karışmamış olan İbrahim’in hanif dinine uy”
-6فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ (سورة الروم (43:
Berê xwe bide dînê rast û durust, beriya rojeke welê were ku li cem Ellah Teala ji wê re veger tune ye! Wê rojê (mirov) kom bi kom dê ji hev cuda bibin.
Öyleyse, ALLAH’tan, geri çevrilmesi olanaksız bir gün gelmeden önce kendini dosdoğru olan dine ada. O gün şoke olurlar.
-7الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (سورة الأعراف(157:
Ew ên ku li pey Peyxamberê Ûmmî diçin, ewê ku salox û nîşanên wî li cem xwe, di Tewrat û İncîlê de nivîsayî dibînin ku fermana wan bi qenciyê dike û ji xerabiyê wan dide paş û tiştê pak û paqij ji bo wan helal dike û ya pîs û nebaş li ser wan heram dike û barên wan ê giran û qeydên ku xwe pê girêdayî li ser wan radike, (Yanî îcraya qisasiyetê ya kuştina mêran bi şaşî, jêkirina azayên ku guneh pê kiribe û qutkirina cilên ku pîsbûyî û teklîfên giran ji
ser wan radike). Vêca ew ên ku bawerî pê anîn, xatirê wî girtin, arîkariya wî li ser neyaran kirin û pê re bidin pey wê ronahiya (Qur’ana) ku jê re hatiye. Ha ev, ew in yên ku (li cîhan û axretê) serfiraz in.
Di ayeta pîroz de bêjeya “Ummî” buhurî ku ew bi daxwaza yê ku nizane binivîse û bixwîne tê û me jî bi nexwinda mane kir. Ew pesnekî peyxamberê me, yê alîcenab e. Digel ku ew mirovekî nexwenda bû jî lêbelê; xwediyê kemala zanînê bû ku ev ji wî re mûcîzeyek e. Qasidiya wî, ji ber vê tê ku îsnada wî bi bal Xwedê Teala ve ye:”Qasidê Xwedê Teala” peyxambertiya wî ji ber vê tê ku îsnada wî bi bal mirovan ve ye.Yanî ji hêla ku ew qasidê Xwedê Teala ye. Ew Resûl e, ji hêla ku ew fermanên Xwedê Teala ji mirovan re rabighîne û bibêje, ew Nebî ye, peyxamber e.
Onlar ki, yanlarındaki Tevrat ve İncil’de yazılmış bulacakları ümmî/annesinden doğduğu gibi saf peygambere uyarlar; peygamber onlara iyiliği emreder, kötülükten alıkoyar, güzel şeyleri onlara helâl kılar, pis şeyleri onlara yasaklar. Sırtlarındaki ağırlıklarını indirir, üzerlerindeki zincirleri kırıp atar. Ona inanan, onu destekleyen, ona yardım eden, onunla indirilen ışığa uyan kişiler, kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
